Wystawie „Płaszczyzna porozumienia. Stoły w XVIII i XIX wieku” w Muzeum Narodowym we Wrocławiu (zob. „Spotkania z Zabytkami”, nr 1-2, 2021, s. 59-61) (czynnej do początku maja br.) towarzyszy katalog autorstwa badaczki dawnego meblarstwa − Małgorzaty Korżel-Kraśnej, kuratorki Galerii Rzemiosł Artystycznych i Kultury Technicznej Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
We wstępie do publikacji przedstawiona została krótka historia stołów w kontekście przemian relacji międzyludzkich. w wiekach XVIII i XIX zaczęły się największe i najciekawsze zmiany w historii stołów. Powstało wówczas bardzo wiele nowych typów tych mebli, co wynikało z ważnych zmian społecznych i cywilizacyjnych. Wraz z pojawieniem się na początku XVIII w. w domach europejskich salonu nastąpił rozkwit życia towarzyskiego i powstanie wielu stolików do spożywania napojów, do gier. Dążenie do wygodnego życia spowodowało masową wręcz produkcję stołów też do innych pomieszczeń.
W XIX w. salon jako dotychczasowe centrum życia towarzyskiego i rodzinnego został zastąpiony pokojem przeznaczonym do stałego spożywania posiłków – jadalnią, która stała się od tej pory głównym miejscem rodzinnego biesiadowania i przyjmowania wizyt. Centralnym punktem jadalni był właśnie duży stół, najczęściej rozsuwany, aby wszyscy goście mogli przy nim usiąść. Prezentowane na wystawie meble omówione zostały w katalogu w dwóch rozdziałach: Meblarstwo w XVIII wieku i Meblarstwo w XIX wieku. w obu częściach przedstawiono stoły przeznaczone do salonów (w tym konsole, stoliki do herbaty, do gry), do jadalni i inne (np. toaletki, stoliki nocne, stoliki do pisania, stoliki-drabinki do pokojów bibliotecznych, stoły bilardowe). Wspomniano również o organizacji produkcji stołów, która obowiązywała w większości państw europejskich do połowy XIX w.
Na uwagę zasługuje szata graficzna katalogu, opracowana przez Łukasza Palucha. Publikacja jest ilustrowana wieloma zdjęciami i rysunkami, zawiera też obszerną bibliografię.
