wtorek, 19 marca, 2024
Strona głównaarcheologiaBadania ratunkowe przy kościele św. Trójcy w Błoniu. Co dalej z reliktami...

Badania ratunkowe przy kościele św. Trójcy w Błoniu. Co dalej z reliktami klasztoru?

Na przełomie lutego i marca 2019 r. w Błoniu pod Warszawą przy kościele św. Trójcy odkryto relikty klasztoru kanoników regularnych laterańskich. Trójnawowa bazylika św. Trójcy została ufundowana przed 1257 r. przez księcia Konrada Mazowieckiego i/lub jego syna księcia Siemowita I. W roku 1288 książę Konrad II przekazał kościół opactwu kanoników regularnych z Czerwińska. Zakonnicy dokończyli budowę świątyni, przypuszczalnie przerwaną przez najazd litewsko-ruski w roku 1262, a także sukcesywnie wznosili kolejne budowle zespołu klasztornego do roku 1819, gdy klasztor został skasowany. Plan Błonia z 1820/1827 r. pokazuje obok kościoła murowane budynki klasztoru, szpitala, dzwonnicy i bramy wjazdowej, a także drewniane zabudowania gospodarcze. Do początków XX w. rozebrano wszystkie wyżej wymienione obiekty oprócz romańskiego kościoła i barokowej dzwonnicy.

W 2017 r. odnaleziono plany pokazujące dokładną lokalizację klasztoru. W związku z rozpoczętą w pobliżu kościoła dużą inwestycją miejską, naukowcy z Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Archeologii UW postanowili niezwłocznie przeprowadzić badania nieinwazyjne w miejscu przypuszczalnego posadowienia klasztoru, po uzyskaniu wszystkich stosownych zezwoleń. Wykonawca jednak uprzedził naukowców, rozpoczynając w miejscu potencjalnych badań budowę parkingu, zagrażającą płytko posadowionym reliktom klasztoru. Aktywny sprzeciw badaczy doprowadził do wydania przez WKZ decyzji o wstrzymaniu prac budowlanych na miesiąc. Trwające obecnie badania, nadzorowane przez Muzeum Ziemi Błońskiej, powoli odsłaniają kolejne fragmenty fundamentów klasztoru. Materiał znaleziony w czasie prac sugeruje, że początki odkrywanego obiektu sięgają przełomu XIII i XIV w. Do czasu rozbiórki konwentu (nastąpiła między 1866 a 1914 r.) obiekt był wielokrotnie przebudowywany. Jego powierzchnia na początku XIX w. wynosiła około 350 metrów kwadratowych.

Los odkrywanych reliktów jest wciąż niepewny. Pytanie czy na ich miejscu powstanie parking, czy zostaną udostępnione nauce i turystom, wciąż pozostaje bez odpowiedzi.

Aktualizacja ( 2019-03-23 ):
Zgodnie z najnowszymi doniesieniami należy się spodziewać, że kompromis nie zostanie osiągnięty i teren odkrycia zostanie zabudowany.

Źródło: materiały nadesłane przez organizatorów wykopalisk ratunkowych

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Książki